Меню сайта

Статистика

Главная

Регистрация

Вход
Приветствую Вас Mehmon | RSS


Guzalinaning oshxonasiga hush kelibsiz!!!


Shanba, 04.05.2024, 23:14
[ Новые сообщения · Участники · Правила форума · Поиск · RSS ]
  • Страница 1 из 1
  • 1
FORUM » Maxsus bo'lim » Muslima Ayolman... » Tasirli hikoyalar
Tasirli hikoyalar
GuzalinaДата: Juma, 29.03.2013, 20:23 | Сообщение # 1
Ustoz, SHef oshpaz
Группа: Administrator
Сообщений: 774
Статус: Offline
Biz bilan tasirli foydali tarbiyaviy hikoyalaringiz bilan bo'lishing !

 
GuzalinaДата: Yakshanba, 31.03.2013, 21:46 | Сообщение # 2
Ustoz, SHef oshpaz
Группа: Administrator
Сообщений: 774
Статус: Offline
 Allahni doim zikr qilish har doim eslab yurish biz uchun farz. shunaqa voqealarni eshitib "subhanallah" deyishdan boshqa iloji yoq.
silayam o'qiyla dedim.
"У – Аллох азза ва жалладир!!

 

Мусо ибн Мухаммад Захроний.
"Сайдул фавоид" веб сахифасидан олинди

Вадуд Ахмад таржимаси.

 

Бир йигит Мадина Ислом университетини тамомлади. Охирги имтихонларни яхши топшириб, дипломни хам кўлига олди. Ишга жойлашиш учун кўпгина ташкилот ва хукумат идораларига кириб кўрди. Афсуски, уринишлари зое кетиб, биронта даргохга ишга жойлаша олмади... Лекин, бу йигит покизадан покиза шахар бўлмиш Мадинаи мунавварадан ташкарида яшамасликни, ундан чикмасликни дилига махкам тукканди.

Ахир, бу покиза суюкли шахарда умр кечириш лаззатини тотиб кўрган инсон бу макондан хеч ажралгиси келадими?!

Ахир, бу шахарни кезган инсон хар бир каричида пайгамбар саллаллоху алайхи ва салламдан колган ва у зотнинг асхоблари розияллохи анхумдан колган эсталикларни кўради-ку!

Ахир, бу шахарда умргузаронлик килиш билан Росулуллохнинг ушбу муборак хадислари ахлидан бўлиш умиди хам борку:

 "Кимки Мадинада вафот этишга кодир бўлса, шундай килсин. Албатта мен бу шахарда вафот этган кишини шафоат киламан." (Ахмад, Термизий, ибн Хиббон, ибн Можалар ибн Умардан ривоят килган сахих хадис.  Сахихул Жомеъ 6-жилд,  6105-хадис).

Нихоят, йигит бир куни таникли фозил устозлардан бирининг олдига борди… Уларга карасангиз  Аллохни эслайсиз... Сўзларни тингласангиз,  Аллохдан кўркишини биласиз…

Йигитнинг ўзи хикояни шундай давом эттиради:

"Шайхнинг хузурига бориб, у кишидан сўрадим: "Шайх, Мени бирор ишга олувчига йўллаб кўйсангиз? Балким, сиз кўпчиликни танийсиз, бирор танишларингиз бордир? Менинг каршимда хамма эшиклар ёпилди! Шахарда мен кокмаган биронта эшик колмади, бари бефойда. Мен эса Мадинадан чикишни асло истамайман".

Шайх нима дер эканлар деб унинг юзига тикилдим.

Шунда шайх хотиржамлик билан жавоб бердилар:

"Ха, мен сени ишга оладиганни биламан" — дедилар.

Дарров-а!!! Шошиб колдим. Бирдан хурсанд бўлиб, юзимга табассум югурди.

"Аллох рози бўлсин сиздан, ким экан у, билмас бўладими?…" дедим.

Шайх: "У – Аллох азза ва жалладир!!" деб жавоб бердилар.

Тилимга бирон сўз келмай, бироз жим колдим…

Шайх менга тикилиб: "Ажабо, агар мен хозир сенга фалончи вазир ёки фалончи амалдор киши деганимда албатта хурсанд бўлган бўлардинг? Барча нарсанинг эгалиги кўлида бўлган ва барча нарсага Кодир, еру осмон мулклари кўлида бўлган Зотни айтган чогимда, юзинг ўзгариб колганини кўраяпман…. Сенинг  Аллохнинг ушбу оятидаги ваъдасида шубханг борга ўхшайди:

 "Осмонда эса сизларнинг ризку рўзларингиз ва сизларга ваъда килинаётган нарса бордир"  (Аззориёт: 22).

 Яна шайх давом этдилар: "Ўглим! Сен бомдоддан бир соат олдин масжиди набавийга боргин. Туннинг учинчи кисмида ва сахар чогларида Аллохга илтижо килиб, астойдил хожатингни сўрагин. Ишонаманки, Аллох сенинг хожатингни раво килиб, ишингни ўнглайди."

Йигит хикояни давом эттириб, шундай дейди: "У кишининг сўзларидан жуда каттик хижолат тортиб кетдим… Шайх билан хайрлашиб, чикиб кетдим… Соатим кўнгирогини тунги соат учга кўйиб, уйкуга кетдим. Уйгонгач, тахорат олдим. Кейин ўзимда жўш уриб турган, таърифлаб беролмайдиганим кучли Иймон харорати билан масжиди набавийга йўл олдим…

Масжидга кириб, Аллох такдир килганича намоз ўкидим… Кўлимни осмонга кўртариб дуо килмокчи бўлдим. Бирок, кўтаролмадим… Йиги голиб келиб, ўзимни тута олмай хўнграб юбордим… Хатто,  рухим танамдан чикиб кетади деб хам гумон килдим. Йигим билан атрофимдагиларга хам озор бердим. Аллох таолога атиги бир неча сўзлар билангина  дуо килдим, холос. Аллох калблар ичидаги нарсаларни билувчи Зотдир…

Намозхонлар билан бомдодни ўкидим… Намоздан кейин олимлардан бирининг дарсида хозир бўлдим. Кейин эса, Аллохдан ўзга хамма нарсани ёдимдан чикарганимча, дунёвий ишларим ва муаммоларимни унутиб, уйимга жўнадим…

Уйга кетаяпману, кимдир менга мана бу кўчадан юргин деяётгандек бўлаверди. Ўша кўчага бурилдим. Бу мен бирон марта юрмаган йўналиш эди. Тўсатдан рўпарамдан хукумат идораларидан бири чикиб колди. Мен у ерга мурожаат килмагандим. Ўзимга ўзим: кел, шулардан хам менга лойик бирор иш топиладими деб сўраб кўрсам мендан нима кетади — дедим.  Машинамдан тушиб, идорага кириб бордим. У ерда мени бир киши илик каршилади. Мени танимаса хам юзида табассум билан кўришди.

Салом-аликдан сўнг, мен сўз бошладим: "Биродар, бу ерда мен хеч кимни танимайман. Агар ажр-савоб умидида менга ёрдам килмокчи бўлсангиз, мана бу менинг хужжатларим, дипломларим. Мен анчадан буён иш кидириб юрибман, лекин, ханузгача топа олганим йўк " дедим.

У киши хужжатларим билан танишиб чиккач, столининг устига икки кўлини тираб, ўрнидан турди ва менга караб:

"Субханаллох… Биз качондан бери сизга ўхшаш мутахассисликка эга ходимларни кидириб юргандик... Каерда эдингиз, дўстим? Каердан пайдо бўлиб колдингиз? Худо хохласа, хозирок ишга олинасиз"

"Ўриндикдан туриб, шу  хонанинг ўзидаёк Аллох таолога шукр саждаси килдим… Кўзим ёшга тўлиб кетганди… Шайхнинг сўзларини эслаб, уни такрорлардим: "У – Аллох азза ва жалладир!!  У – Аллох азза ва жалладир!!"

yana bitta hikoya.

    “Ок айик”

    (Бўлган вокеа)

     

      Такдирнинг такозоси ила мусулмон бир йигит, Узок Шаркнинг Сахалин ўлкаларида камок жазосини ўтарди…

    Шароит огир, совук, унинг устига санаторий эмас бу ер… Лекин йигит такводор, Аллохдан кўрккан инсон эди ва намоз банда зиммасида то ўлимгача эканини яхши биларди.

    “(Шунингдек), то Сизга аник нарса (яъни, ўлим соати) келгунича Парвардигорингизга ибодат килинг!” (Хижр,99).

    Шунинг учун кийин шароитга карамасдан, намозни ўз вактида адо этишга тиришарди. Уни тоат-ибодатда собитлигини кўрган атрофидаги кўринишлари инсон, калблари эса хайвон сифат бўлганлар унинг бу ибодатини хуш кўришмасди. Унга намоз ўкитмасликка харакат килишарди. Намоз ўкиётган пайтида келиб колишса, устидан мазах килиб кулишар, турткилаб ўтишарди. Бўлаётган каршиликларга карамай, йигит ибодатни тарк этмас, Аллохга итоатни кийин кўрмасди. Лекин бу худосизларнинг унга сари баттар жазавалари кўзир, душманликлари янада ортарди. Кундан-кунга уни хўрлашлар, кийнашлар ортиб борарди.

    “Сиз Парвардигорингизни хукмига (яъни, мушрикларни дархол азобга дучор килинмаганига ва Сизни турли машаккатли синовлар билан имтихон килишига) сабр килинг. Зотан, Сиз шак-шубхасиз, Бизнинг кўз ўнгимизда (яъни, хифзу-химоямизда) дирсиз” (Тур,48). 

    Иш шу даражага бориб етдики, кунлардан бири, бир нечта нокаслар уни биргина ички кийимда, ташкарида, Сибирнинг аёзли аччик совуги билан юзма-юз колдиришди. “Кани сени Аллохинг бўлса, сени бир саклаб олсин-чи!!!»

    Изгирин совук, деярли кийимсиз, очик хавода...Олдинда хали янада совуги кучаядиган каро тун...Ўлим билан яккама-якка....

    Тонг отди....

    Эрталаб камокхона бўйлаб бир хабар яшин тезлигида таркалди....Нима эмиш, «Кечаси, кўрикчиликда турган икки аскар, совукдан котиб ўлиб колибди...” Унинг кетидан сал ўтиб, яна бир хабар аввалгисидан тезрок таркалди. “Тонгда бир махбус биттагина ички кийимда камокхона маъмуриятига кириб келибди...” Субханаллох!!!

    Энди келинглар, тунда  нима вокеа бўлганини йигитнинг ўзи хикоя килиб берсин:

     “... Шу алфозда, биргина кийимда хайдаб чикаришди. Хар кандай калин кийимда  хам дош бериш махол бўлган совук. У ёкка юрдим, бу ёкка юрдим, хеч кандай панох топгулик ўрин йўк… Нажотдан умидим узилиб, охири такдирга тан бердим. Сўнгги имконим, Роббимга дуо кила бошладим...

     ”Эй Роббим! Берган умрингга розиман. Мендан рози бўлгин... Мендан ўтган камчиликларимни, гуноху-хатоларимни магфират этгин. Жонимни мусулмон холимда, иймон калимаси ила олгин, Ўзингни рахматинг ила буркагин.....”

    Совук борган сари танимни чулгай бошлади...Титрай бошладим.... Аъзоим баданим какшарди...Тилим дуо килишга хам  айланмай колди....Ўлимимни кута бошладим.... Кўзларим аста-секин юмила бошлади...

    Бир вакт танимга бир нарса текканини хис килдим... Нима экан??! Жунли бир нарса....Кўзимни минг уриниб, аранг очиб карадим...

    Каттакон кутб айиги.... Улкан, бахайбат, важохатли.. Энди менга ташланади, танамни бурдалай бошлайди дея, кимирлашдан хам ожиз холимда ётибман.... Лекин, негадир айик шошилмасди.... Бир вакт махлук аста-секин мени ўз кучогига олди... Танамни айикнинг иссик танаси кўрпа мисол ёпиб олди.... Баданимда иссик хароратни хис кила бошладим... Бир неча соатдан бери давом этиб келаётган совукнинг аламидан сўнг, озгина халоватни хис килиб, кўзим секин уйкуга кетди....

    Кўзимни очсам, хамма ёк ёп-ёруг, тонг отган, ёлгиз ўзим ялангликда ётибман. Ок айик эса гойиб бўлганди...”

va yana bitta...

    Тўртинчимиз  шайтон эди…

    Абу Абдуллох шундай хикоя килади: «Сизга ушбу вокеани кандай хикоя килиб беришни хам билмайман… Бу вокеа мени хаётимни тубдан ўзгартириб юборган. Бу хакикатни,  очишга хеч ботинолмасдан юрардим…Лекин  Аллох олдидаги масъулиятни хисси мени хикоя килишга ундади. Токи Роббисига осий бўлиб юрган йигитлар ва  ясама, пуч хаёлларни  «севги» номи билан атаб юрган кизларга  бир огохлантириш, ибрат  бўлсин.
            Биз орамизни енгилтаклик ва манманлик  жамлаган уч дуст эдик. Йўк тўртта эдик... Тўртинчимиз  шайтон эди…
    Биз содда кизларни ўзимизнинг  мулойим, ширин сўзларимиз билан алдаб-сулдаб чекка далаховлиларга олиб чикардик… У ерда эса биз тўсатдан йирткич бўриларга айланар, уларни ялиниб ёлборишларига хам парво килмасдик…Чунки бизнинг калбларимиз, хисларимиз ўлган эди… 
       То унутилмас ўша кун келгунча, бизнинг  куну-тунларимиз мана шундок тарзда, далаларда, чодирларда, денгиз киргокларида   машиналарда ўтиб борарди…
    Бир куни одатимиз бўйича, далаховлига чикдик… Хамма нарса хозирланган эди…Хар биримизда биттадан «нихол», лаънати ичкилик  хам етарли... Лекин егулик олиш хаммамизнинг  ёдимиздан чикибди…Бироздан cўнг ичимиздан биттамиз кечки овкат олиб келиш учун ўз машинасида кетди. Соат тахмиман, кечки еттилар эди. Негадир,  орадан бир неча соат ўтса-да ундан дарак бўлавермади...Соат ўнларда  безовта бўла бошладим ва ва машинамда  уни ахтаришга тушдим…Бир вакт не кўз билан кўрайки, йўлда…Етиб борганимда дўстимнинг машинаси бир ёнга агдарилган кўйи алангага бурканиб ёниб ётарди…Эсим огиб колаёзган алфозда,  югуриб, машина ичидан   дўстимни чикаришга харакат килдим… Деярли танасининг ярми кўмир каби корайиб, куйиб кетган дўстимни кўрганимда, бир муддат серрайиб котиб колдим…Хали хаёт аломати билиниб турган танани кўтариб, ерга еткиздим…Бир неча дакикалардан cўнг кўзини очди ва «Олов! Олов!» дея алахсирай бошлади. Машинамга ёткизиб, касалхонага олиб боришга ахд килдим, лекин у: «Фойдаси йук…Барибир етиб бормайман…» деди инграган овоз билан. Кўз олдимда жон бераётган дўстимга караб турарканман, кўз ёшларим сел каби окарди… Бирдан у бакира бошлади: «Энди нима дейман унга…Нима дейман унга?» Унга дахшат билан карадим ва: «Ким у?» деб cўрадим. Чукур кудук каъридан келаётган каби овоз билан: «Алло-о-о-х» деди.  Чакмок ургандек сесканиб кетдим…. Кутилмаганда дўстим охирги нафасларини  жамлаб, бир  кичкирди-да, бўшашиб колди…Кунлар ўтсада, ёдимдан ёнаётган олов ва вафот этган дўстимнинг: «Энди нима дейман унга…Нима дейман?» деб кичкираётган манзараси чикмас, кайта-кайта хаёлимга куйилиб  келаверарди. Ўзимга ўзимга  савол бера бошладим: «Мен нима дейман Унга?» Кўзимдан ёшлар куйила бошлади. Шу вакт муаззиннинг бомдод намозига айтаётган нидоси таралди: «Аллоху акбар! Аллоху акбар…Хаййа алас солат…Бу нидо хоссатан мен учун, мени нур ва хидоят йўлига чакириш учун деб хис килдим….Гусл килиб ювиндим ва тахорат олдим. Йиллар давомида тўпланиб колган разилликлардан жисмимни покладим… Намозни адо этди... Ўша  кундан бошлаб фарзларни тарк этмай адо кила бошладим. Аллохга хамд айтаман чунки, Ундан бошкаси хамдга лойик эмас… Бошка инсонга айландим… Ахволларни ўзгартирувчи  Зот кандай хам пок… Аллох изни билан умрага тайёрланаяпман…Иншааллох, хажга хам ният бор, яна кайдам, ахир умрлар Аллох субханаху ва таолонинг кўлида-ку.»
    Бу Абу Абдуллохнинг тавбаси киссаси эди. Аллох хаммамизни динда собит килсин. Ёшларни факат огохликка, сергакликка чакирамиз…Ва Аллох белгилаган хад-худудларни саклашга монеълик киладиган хар  кандай сухбатлардан эхтиёт бўлишга чакирамиз. Абу Абдуллохнинг хикоясида ибрат бор. Борми ибрат олувчилар?!                


 
muhayoДата: Chorshanba, 03.04.2013, 15:49 | Сообщение # 3
Ustoz, SHef oshpaz
Группа: Moderatorlar
Сообщений: 233
Статус: Offline

[b]Турмушга чиққан қиз ойисига маслахат солди: - Ойижон мен турмуш ўртоғимни шунақа севаманки, лекин яқинда хаётимда яна бир киши пайдо бўлди, мен у хақда ўйламай десам хам хаёлимдан чиқмаяпти, мен турмуш ўртоғимга хатто хаёлимда хам хиёнат қилишни тасаввур қилолмайман, деб онасига юзланди. Шунда ойиси қуйидагича жавоб берди: - Биласанми қизим биз аёлларнинг хис-туйғуларимиз худди гулга ўхшайди, сенинг кўнглингда хам шундай гулдан иккитаси бор, биринчиси унчалик гулламаган кўримсизгина бўлган гул. Бу гул сенинг эрингга бўлган мухаббатинг, иккинчи гул жудаям ёрқин ва чиройли гуллаган захарли гул. Бу гул сендан сўроқсиз униб чиқиб сени ўзининг ширин хиссиётлар оғушига тортишни истайди, иккинчи гулни сен кўнглингдан юлиб ташлолмайсан, чунки бу гулни сен экмагансан, лекин сенда доим танлаш имконияти мавжуд. Гулларни қандай парвариш қилсанг шундай ўсади. Биринчи гул сенинг кўнглингни боғу бўстонга айлантиради, сени бахт осмонида гуркираб гуллаган новдалари билан хушнуд қилади. Иккинчи гул қанчалик чиройли бўлмасин барибир умри қисқа. Агар сен биринчи гулни тўғри парвариш қила олсанг, иккинчи гул ўз-ўзидан сўлиб сени кўнглингни захарлашни тўхтатади ва йўқ бўлиб кетади . . . ! ! ![/b]
 
RobiyaxonДата: Seyshanba, 09.04.2013, 10:16 | Сообщение # 4
Oshpaz bo'lish istagida
Группа: Пользователи
Сообщений: 43
Статус: Offline
assalamu alaykum Guzal qiz juddaham tasirlik hikoyalar ekan Subhanaalloh Allohda boshka iloh yuk
 
atirgulДата: Yakshanba, 28.04.2013, 04:01 | Сообщение # 5
Oshpaz bo'lish istagida
Группа: Пользователи
Сообщений: 70
Статус: Offline
Бисмиллаҳир роҳманир роҳим

Воқеий ҳикоя. Араб тилидан эркин таржима

Ота-онаси қучоғида улғайиб келаётган Мудаллал, отаси ўлиб етим қолди ва улғайиб билагига куч кириб, суяги қотгунича онасининг тарбиясида бўлди. Отаси қолдириб кетган катта бойликка соҳиб чиқиб, тижорат юрита бошлади. У қаерда бўлмасин онасининг дуолари унга ҳамроҳ бўларди. Меҳрибон она юрган йўлида севимли фарзандига дуои хайр қилар, у учун тавфиқ сўрар эди. Балки она дуолари натижасидир, ҳар ҳолда Мудаллалнинг давлатига давлат қўшилди, тижорати бароридан кела бошлади. Она эса доимо унга ғамхўрлик қилиб, хизматини қилди, оқ ювиб-оқ таради, фарзанди хурсад бўлса хурсанд бўлиб, хафалигида хафа бўлиб кунларини ўтказди. Она ўғлига ҳамиша йўл-йўриқ кўрсатар, ишчан бўлишга қизиқтирар эди. Оллоҳ таолонинг марҳамати, балки мана шу дуолар сабаб Мудаллал катта бойликка эришди, халқ олдида мартаба ва шуҳрат қозонди. Онанинг шодлигига яна нимадир етишмагандай эди, у ўғлини уйлантиришни, келин олиб, ҳузурини кўришни, неваралар катта қилишни кўнгли тусаб қолди. Шундай қилиб, онаизор битта-ю битта ўғли учун инсофли, диёнатли хонадонлардан келин ахтара бошлади, бахтга қарши она танлаган қизлар ўғлига хуш келмади. Мудаллал ўзи танлаб бир қизга уйланди, йигит ўзида йўқ хурсанд! Фарзандининг хурсандчилигини кўрган онаизор ундан кўра шод-хуррам бўлди.Онаизор ўғли учун Оллоҳдан солиҳ фарзандлар ато этишини, уларнинг ҳам ҳузурини кўришини ёлвориб сўради. Оллоҳ таоло онанинг дуосини ижобат қилароқ икки ўғил набира берди. Меванинг мағизи мевадан тотлироқ бўлади, деганларидай онаизор невараларига мерҳ қўйиб, ўғлидан ҳам яхши кўрди, уларни қучоғида катта қилди, уйқуларидан кечиб, умрини қолганини боласининг болалари билан ўтказа бошлади. Неваралар ҳам улғайишди. Онаизор кексайиб, энди ўзи қаровга, бировнинг хизматига муҳтож бўлиб қолди. Лекин...Битта-ю битта ўғил онасидан ҳазар қила бошлади. У баобрў, бадавлат бўлишига қарамай онасига бир хизматкор олиб беришга ҳам ярамади. У ҳам етмагандай, онасини уйида кўришга ҳам тоқати қолмади. Ўйлаб-ўйлаб, хаёлига онасини қариялар уйига олиб бориб қўйиш келди!Қуриб кетсин бундай фарзанд! Онасини қариялар уйига олиб бориш нимаси!? Бедор ўтказилган кечалар қаерда қолди? Меҳр-мурувват, сабр-бардошлар қани? Раҳм-шафқат, ғамхўрлик қаерда қолди!? Наҳот, буларнинг барчаси беҳудага кетган бўлса! Муштипар она бор имкониятини ишга солиб, зўр эътибор билан фарзандини тарбия қилса-ю, бунинг эвази шуми? Боридан йўғи бундай фарзанднинг!Хуллас калом, бераҳм ўғил онасини қариялар уйига элтиб қўйди. Бир куни дўстларидан бириникига борганда гапдан-гап чиқиб, дўстига шикоят қилишга тушди, ўзини омадсиз эканлигини айтатуриб деди: "Бир тасаввур қил ўртоқ, мен онамни қариялар уйига олиб бордим, у ерда қарияларга қаровчилар бор, буни нимаси ёмонки, қариндош-уруғ, таниш-билиш ҳаммаси мени маломат қиляпти-я?!"Дўсти ҳайратланган, даҳшатга тушган ҳолатда жавоб қилди: "Онамни қариялар уйига ташлаб келдим деб нимани назарда тутдинг?! Сени туққан онангними? Ёшлигингда тарбия қилган ва улғайганингда ғамхўрлик қилган фанлончи онани назарда тутаяпсанми? Ёки сеникида бировнинг онаси ҳам бор эдими?!"– "Йўғ-э, ўзимни онамни!! Буни нимаси ажабланарли? Ҳукумат уларга ўхшаган қарияларга алоҳида жой очиб қўйган бўлса..."– "Э Субҳаналлоҳ! Парвардигоро биздан қаҳр-ғазабингни кўтаргин! Онанг жонингга тегиб кетдими, сен бадавлат, баобрў, бойваччасанда, ҳолбуки ўша бойликларнинг бари онангнинг дуоси сабабидан келган-эмамси?! Ақлингни йиғиб ол! Оллоҳга истиғфор айтгинда, онангни олдига бориб, оёқларини ўп! Оллоҳга тавба қил, мағфират сўра! Онангдан кечирим сўра ва уйингга олиб бориб, хизматига бир ходим олиб бер! Уни кўнглини олиб, роҳатига боқ. Мен сени яхши одам деб юрган эканман".– Дўстидан аччиқ бўлсада тўғри гапни эшитган Мудаллал кўнгли хира бўлиб, асабийлашди ва овоз тонларини баланд қилиб: "Эй ўртоқ, сен ҳам менга дашном бераяпсанми, ундай бўлса мени тинч қўй ", – деди.– Унга жавобан дўсти: "Сенга ўхшаган онасига оқ бўлган дўстлардан ор қиламан", – деди.Орадан кунлар ўтди, қариялар уйга ташлаб кетилган муштипар онани бирор кимса зиёрат қилмади. Кўзлари тўрт бўлиб ёлғизликдан сиқилган онахон кексалик, касаллик ва қаровсизликдан касали зўрайиб, касалхонага тушиб қолди. Шунда ҳам нотавон ўғил бир бўлсада зиёратига бормади, қалби тош бу ўғилнинг кўнгли сал бўлсада юмшамади, ўзини катта олиб, гуноҳга ботти. Онахоннинг касали кучайиб, оғирлашди ва охириги манзили сари одимлай бошлади. Онасининг ўлим тўшагида ётганидан хабар топган нотавон фарзанднинг кўзи очилиб, тавба қилдими? Йўқ асло! Балки ҳейўқ-бейўқ, бирор кишига айтмасдан хорижга сафарга кетди, муштипар она бандаликни бажо келтириб, қабрга қўйилгандан кейин ватанига қайтди. Лекин экканини ўргани қайтган эди. Бунчалар ёмон нарса эккан бўлмаса! У онага оқ бўлиш ва исён уруғини қадаган эди, шундай экан қандай ҳосил олиши мумкин? Оқибати нима бўлиши мумкин? Бахтсизлик ва фалокатдан бошқа ҳосил олмаслигида шубҳа йўқ.Орадан саноқли кунлар ўтди, онасининг қабри ҳали қуриб улгурмаси жигаргўшаси ва ўғилларидан энг суюклиси даҳшатли автоҳалокат қурбони бўлди. Бу ҳодиса ота қалбига ханжар мисоли санчилди гўё. Бу мудҳиш ҳодисадан бир йил ўтар-ўтмас тижорати ва бутун ишларидаги ўнг қўли бўлган иккинчи ўғли бедаво дардга чалиниб, тўшакка михланиб қолди. Онани хор қилган бадбахт ўғил, бемор ўғлини олиб бормаган, кўрсатмаган доктори қолмади, лекин ҳеч қандай фойдаси бўлмади. Иккинчи ўғли ҳам биринчи ўғлининг ёнига равона бўлди. Ота ёлғиз ўзи қолди. Икки қаноти ҳам синди, руҳий ҳолати ҳам ёмонлашди, кенг ер унга тор бўлди. Тижорати касод бўлиб, хизматчилари мулкини ўғирлаб битирди. Шу тариқа эккан экинининг ҳосилини ола бошлади. Кўз ўнгида ҳаёти бузилиб кетаётганини кўрган киши ўша, не машаққат билан барпо қилган биноси қаршисида йиқилаётганини кўриб, қўлидан ҳеч нарса келмай, томоша қилиб турган ожиз ўша, ҳар куни, ҳар соат ва ҳар лаҳза уқубат чекиб кун ўтказаётган кимса шудир, охиратдаги оқибати қандай бўлишини ёлғиз Оллоҳ билади...Бу илоҳий ҳикмат ва илоҳий адолатки, қилмиш қидирмиш дейдилар.Валлоҳу таъала аълам...Вассаламу алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ.
 
RoziyaДата: Payshanba, 09.05.2013, 07:09 | Сообщение # 6
Usta oshpaz
Группа: Пользователи
Сообщений: 166
Статус: Offline
ASSALAMU ALAYKUM BIR TASIRLIK HIKOYA UQIB QOLDIM ALLOH HAMMAIZGA HUSNI HOTIMA BERSIN,AMIYN.

Қани энди, бормасайди…

Шайх Холид Рошиднинг "Ахвалул горикийн"
(Маъсиятлар уммонига чўкканларнинг ахволи)
номли маърузаларидан олинди.
Вадуд Ахмад таржимаси.

Шайх шундай хикоя киладилар:Залолат, гуноху маъсият тўлкинлари ичра окиб юрган бир йигит истикомат-хидоят йўлига тушди. Маъсиятлардан тўхтаб, Нажот кемасига минди... Намоз ўкишни бошлади. Масжидга катнаб, кечалари Куръони карим тиловати ила машгул бўла бошлади…Хидоят соясидаги хаёт лаззатини тотган йигит бир куни ўзининг собик дўстларини эслади… Улар хали хам маъсият ва гунох бухронлари ичра гарк
бўлиб юришибди. Мусулмон дўстимиз уларни хам ўзи каби тавба ва нажот
кемасига чикиб олишлари ва бу билан нажот топганлар карвонига етиб
олишларини жуда истади…Улар билан кўришмок учун йўл олди…
******Ушбу насихат Хак йўлга эндигина кайтган, тавба эшикларини эндигина коккан хар бир инсонга каратилгандир. Сиз, эй тавба килган дўстим, эски жохил дўстларингизнинг олдига ёлгиз борманг. Уларни хидоятга чакиришда, албатта, сизга ёрдам берадиган бирор такводор биродарингиз билан боринг. Гохида кўпчиликнинг хамласи шижоатни хам сўндириб кўяди…
*******Йигит дўстларига хидоятни, иймонни илиниб борди… Лекин фосик дўстлар унга хар тарафдан таънаю маломат ўкларини ёгдира бошладилар… "Ха кори ака, эсларидан чикиб колдими, ўзлари хам кечагина биз билан нималар килиб юрганлари!!" "Эсингиздами, хув фалон кундаги юришларимиз, ёдингиздами фалон тунги ўтиришларимиз!!"…Истехзолар, масхаралар, пичинг-кесатиклар, кулишлар…Бу ишлар билан йигитнинг эски дардларини янгилай, энди битай деган яраларини яна кўчира бошлашди… Ундаги изтироблар янада ортди… Йигит уйига махзун холда кайтиб келди…
******Кунлардан бири мусулмон йигитнинг олдида "дўст"лари пайдо бўлиб колишди. "Шу десанг, янги машина сотиб олиш учун фалон шахарга кетаётган эдик. Биз билан борсанг яхши бўлармиди!" дейишди. Йигит эса таажжубда… Улар яна давом этиб:"Биз билан борсанг, бизни Исломга даъват килардинг, сафар намозлари кандай ўкилишини ўргатардинг. Биласан-ку, биз хали буларни яхши билмаймиз. Кейин, сафарда бизга имомлик килардинг" дейишди.
******Бу сафар режаси йигитга хам ёкиб тушди. Нафси унга бу сафарни зийнатли килиб кўрсатди. У дўстлари билан бирга кетди. Кани энди, бормасайди... Йўл юриб, кечга томон бир мехмонхонага кўнишди. Йигитни хонада колдириб, ул-бул харид килиб келамиз деб кўчага чикишди. Фосик дўстлар шахарни айланиб юришаркан, ўзларича турли режалар тузишар, маслахатлар килишарди. Уларни бу машъум режалари нима килиб бўлса-да, йигитни аввалги жахолат ва исён киргокларига кайтариш эди. Наузибиллах мин залик!!!Ўша куни улар тунни бошка ерда айшу-ишрат, мусикаю кайфу-сафода ўтказишди. Йигит эса уларни хонада кутиб ётарди…Эртаси куни бу фосиклар бир ярамас, фохиша аёлни топдилар. Унга агар йигит билан зино килишга, арок ичиришга муваффак бўлса, хохлаган пулини беришларини айтиб, кўндиришди. "Албатта кофир бўлган кимсалар мол-дунёларини Аллохнинг Йўлидан тўсиш учун ишлатурлар…" (Анфол:36) Улар фохиша билан бирга мехмонхонага кайтишгач, бир кўлига ичимликлар ва бир кулига мусика кассетлари билан магнитафўнни бериб, йигит ётган хонага киритиб юборишди. Арок аклни олувчи нарса, мусика эса зинога элтувчи восита… Фохиша аёл мусулмон йигит билан ёлгиз колди… "Агар бир эркак билан номахрам аёл хилватда ёлгиз колсалар, учинчилари шайтон бўлади" (Хадиси шариф). Маккора фохиша унга тилёгламалик килиб, суйкала бошлади. Йигит ўзини четга олди. Секин-секин гапга солиб, бир амаллаб унга арок ичирди.. Сўнг яна….Сўнг яна… Сўнг эса энг дахшатлиси содир бўлди!!!… Аянчли лахзалар ўтди… Бу шармандаликка гувох бўлаётган хона деворлари бу манзарадан уялиб ёрилиб, бузилай деди…
******Йигит фохишанинг кўйнида, тўшакда уйкуга кетди… Ялангоч... Гирт маст…Чарчаган…. Толиккан… Аллох сакласин!!!! Тонг отди… Инсон киёфали "шайтон"лар пайдо бўлишди. Ниятига етган фожирлар эшикни такиллата бошлашди. Бутун мехмонхонани бошларига кўтариб
шовкин солишар, баланд овозда бакириб, масхаралаб кулишарди. Эшикни
фохиша очди… У: "Ана ўртогинглар, мархамат кўришинглар мумкин" деди. Улар: "Нима гап! Нима янгилик?!.." деб сўрашди. У: "Хушхабар, хурсандчилик!!! Ана, хамма нарсани килди, арок хам ичди, маст хам бўлди, бирга хам бўлдик, кўнгилхушлик хам килдик. Мана тўшакда, кип-ялангоч холда ухлаб ётибди" дея тиржайди.
******Холларингга вой бўлсин, эй фосиклар! Аллохга осий бўлгани учун хурсанд бўляпсизларми, бир-бирларинггизга хушхабар айтяпсизларми! Кеча намоз ўкиб, Куръон тиловат килиб юрган дўстларинг бугун шайтонга
алданиб, арок ичиб, зино килиб, гунохга бурканиб ётганидан
шодланяпсизларми, эй жохиллар!!!
******Хонага бакир-чакир, кийкириклар билан кириб келишди… Йигит кўрпага ўралиб ётарди… Дўстлари уни туртиб, суртиб уйгота бошлашди. "Хой кори ака, туринг энди, бўлар энди маза килганингиз!!! Тураколсинлар энди, хазрат!!!" дея масхаралаб, уйгота бошлашди. Негадир йигит жавоб бермас, уйкудан турай демасди. "Туринг энди, кутиб колдик!!". Йигит яна жим… Шунда улардан бири якинрок келди-да йигитни кимирлатиб, устидан кўрпани олиб ташлади…Йигит эса кимир этмасди… Улар хайратланиб, уни ёнбошига агдардилар….Не кўз билан кўришсинки… Йигит ўлиб ётарди……
******Фожеага кулок тутинглар!! Намозхон дўстимиз арок ичиб, зино килиб, фохиша билан бир тўшакда уйкуга кетган!!Шу кетганча бокий уйкуга кетган!! Тунда, маъсият ичида, тўшакда, энг ёмон хотима билан вафот топган!!… "Инна лиллахи ва инна илайхи рожиуун!!!…"Эй Аллох! Ахир дўстлари намоз ўкишни, Куръон тиловат килишни истамаганмидилар ахир!Йигит уларнинг олдига улар учун хидоятни, иймонни истаб келмаганмиди ахир! Шуниси аникки, у "дўстлар" уни Аллохнинг йўлидан оздириш учун вактларини ва молларини сарф этдилар. Энди ўша дўстлар уни Аллохдан,Унинг азобидан саклаб колармикинлар! Канака дўстлар бўлди улар!!!! Аллох таоло кандай хам тўгри айтганки:"(эй Мухаммад саллаллоху алайхи ва саллам) Сиз (маълум) вактгача уларни ўз гафлатларида колдиринг! Улар Биз уларга бераётган мол-давлат ва болаларни ўзлари учун яхшиликларни тезлатишимиз деб ўйлайдиларми!
Йўк, улар (буни гафлатлари янада зиёда бўлиши учун килинаётганини)
сезмайдилар." (Муъминун:54-56) Бошка оятда:"(Эй Мухаммад саллаллоху алайхи ва саллам) хабар берингчи, агар Биз уларни (узок) йиллар (сихат-саломатлик, мол-давлат билан) фойдалантирсак-да, сўнгра уларга ваъда килинган нарсалари (яъни, азоб) келса, (ўша пайт) уларга (хаёти дунёда) фойдаланган нарсалари аскотурми!!" (Шуаро: 205-207).
Ва саллаллоху ала набиййина Мухаммад ва ала олихи ва сахбихи ва саллам.


Сообщение отредактировал Roziya - Payshanba, 09.05.2013, 07:27
 
LeylaДата: Payshanba, 09.05.2013, 18:25 | Сообщение # 7
Ustoz, SHef oshpaz
Группа: Moderatorlar
Сообщений: 402
Статус: Offline
Тавба, Аллох асрасин бундай хотимадан...
 
RoziyaДата: Shanba, 18.05.2013, 00:34 | Сообщение # 8
Usta oshpaz
Группа: Пользователи
Сообщений: 166
Статус: Offline
YANA BIR HIKOYA.ALLOH HAMMAMIZNI HUSNI HOTIMAMIZNI GUZAL QILSIN,AMIYN.
Хотимa.
Умму Ахмад ад-Дуайжий хикоя килади׃ Йигирма ёшли киз автомобил халокати натижасида вафот этди. Вафотидан бироз аввал якинларининг ахволинг кандай деган саволларига׃ Аллохга хамд
бўлсин! Яхши! – деб жавоб бериб турган эди. Бирок оз вакт ичида дунёдан
кўз юмди. Аллох уни ўз рахматига олсин!Мархумани махсус ювиш хонасига олиб келишди. Биз уни ювиб, тайёрлашга бошладик. У гўё ширин уйкуда-ю хозир уйгонадигандек, юзи табассумдан ёнарди. Баданида жарохат, синик ёки кон асоратлари кўринмайди.Шу вакт гаройиб ходиса рўй берди. Биз ювиш асносида мархумани кўтарган эдик бурнидан ок модда сизиб чикди ва хона хушбўй мушк хиди
билан тўлди. Субханалллох! Бу чиндан хам мушк хиди эди... Такбирлар айтиб Аллохни зикр килдик. Кизим (мархума унинг дугонаси эди) йиглай бошлади. Мархуманинг якинларининг биридан у хакда, хаётлик вактида кандай бўлганлиги хакида сўрадим.- Вояга етгандан буён намозни канда килмаган, кино,телесериаллар кўрмас, умуман телевизорга киё бокмас кўшиклар эшитмас эди. Ўн уч ёшга
тўлгандан буён душанба, пайшанба кунлари нафл рўза тутишни ўзига одат
килган эди. Ўлимидан олдин Аллох йўлида бекорга ўликларни ювиб тайёрлаш
билан шугулланмокчи эди... Бирок бировларни ювишдан олдин ўзи ювилди…
Муаллималари, дугоналари унинг таквоси, гўзал хулки ва хушмуомаласи
хакида гапиришади. Муаллималари ва дугоналарида хаётида яхши таассурот
колдирганди. Мана энди вафотидан кейин эслашадиган бўлди дея сўзини
якунлади.Ёмон хотима топган бошка киз хакида хикоя килиб Умму Ахмад сўзида давом этади:Ўн етти ёшли бир кизни жасадини ювиш учун келтиришди. Сингилларимиз ювишга киришдилар. Ювишни бошлаганларида кизининг танаси ок эди. Аста
секинлик билан корая бошлади ва бир парча кўмирдай бўлиб колди.Унинг холи кандай кечгани бизга коронгу...Якинларидан у хакда сўролмадик, чунки биз кўрган нарса уларни кўркитиши мумкин. Шунингдек биз унинг бу холини яширишимиз хам керак...
Аллохдан саломатчилик ва офият сўрайман!Азиз синглим бу икки киссадан ибрат олдингзми!? Солих мўъминаларга эргашасизми? Ёки гунохкор фосикалар сизга намунами? Ўзингизга кайси
хотимани раво кўрасиз?


Добавлено (18.05.2013, 00:34)
---------------------------------------------
Абдуллоҳ ибн Умар розияллоҳу анҳу Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: » Уч киши йўлда кетар экан,устиларига  қуйиб кетган жаладан тоғдаги бир ғорга беркинишибди.Тўсатдан тоғдан катта бир харсанг думалаб тушиб,ғорнинг
оғзини беркитиб қўйибди.Шунда уччовлон бир-бирига : «Келинглар,  Аллоҳ
учун қилган солиҳ амалимизни эслаб,Аллоҳга дуо қилайлик, шоядки бошимиздаги бу мусибатдан халос қилса»,- дейишди.
Бирлари дуога юзланиб:» Эй Аллоҳим,менинг қария ота-онам билан ёш гўдак фарзандларим бор эди.Чўпонлик қилиб уларни боқар эдим.Кечки пайт қайтиб, сутни соғиб аввало
ота-онамга ичирар,сўнг болаларимга берар эдим.Кунларнинг бирида қоронғи тушгунга қадар кечикиб қолиб келсам,ота-онам ухлаб қолишган экан.Одатимдек сутни соғиб келдиму,уларни уйқусини бузгим келмай,улардан олдин болаларимга ҳам бергим келмай бошларида сутни кўтариб туриб қолдим.Болаларим эса оёқларим остида йиғлаган,додлаган ҳолда тонг
отдиришди.Аллоҳим, шу ишимни  сени розилигинг учун қилганимни билсанг,устимиздаги манабу тошни осмонни кўроладиган миқдорда очгин, » дея дуо қилган эди,тош сурилиб осмонни кўришди.
Иккинчилари дуо қилди:» Эй Аллоҳим,амакимнинг бир қизи бўлиб,унга эр йигит аёлни севиши мумкин бўлган энг қаттиқ муҳаббатда ишқим бор эди.Унга яқинлик қилишни таклиф қилсам,юз дийнор берсамгина бунга кўнишини билдирди.Роса ҳаракат қилиб,шунча пулни йиғиб, унга бериб,оёқлари орасига ўтирган эдим ҳамки, менга қараб: «  » Эй Аллоҳнинг
қули,Аллоҳдан тақво қилгин,мухрни ҳалол ҳаққи ила бузгин»,деган эди,ўрнимдан туриб кеттим. Аллоҳим,шу ишимни  сени розилигинг учун қилганимни билсанг,манабу тошни очгин», дея дуо қилди,тош яна озгина сурилди.
Учинчилари дуога юзланди:» Эй Аллоҳим,мен бир идиш гуруч эвазига мардикор ишлатган эдим.Ишни тугатгач, «хаққимни бер»,деди.Гуручни берсам,ёқтирмай ташлаб кетди.Ўша гуручни экиб-экиб бир пода қорамолу,унга қарайдиган чўпон-қуллар жамладим.Бир куни мардикор қайтиб келиб:»Аллоҳдан тақво қил,олмай кетган хаққимни қайтар»,деди.Мен унга :» Ҳўв анави қорамол подасини чўпонлари билан бирга олиб кетавер»,десам, у:»Аллоҳдан тақво қил,мени мазах қилма»,деди.  Мен:» Сени мазах қилмадим,буларни ол (буларни ҳаммаси сеники),дедим,у ҳаммасини олиб кетди.Аллоҳим,шу ишимни  сени розилигинг учун қилганимни билсанг,манабу тошни қолганини ҳам очгин», дея дуо қилган эди,Аллоҳ уларни халос қилган экан.»Бошқа ривоятда:» ғордан чиқиб,йўлларига равона бўлишган экан.»
Имом Бухорий ва имом Муслим ривоят қилишган.


Сообщение отредактировал Roziya - Shanba, 18.05.2013, 00:41
 
FORUM » Maxsus bo'lim » Muslima Ayolman... » Tasirli hikoyalar
  • Страница 1 из 1
  • 1
Поиск:

Форма входа

Поиск

Друзья сайта
  • Официальный блог
  • Сообщество uCoz
  • FAQ по системе
  • Инструкции для uCoz

  • Copyright MyCorp © 2024 Создать бесплатный сайт с uCoz